Easy A vertelt het verhaal van Olive, een doordeweeks en onopvallende middelbare school studente. Wanneer ze op een dag liegt tegen haar beste vriendin en haar vertelt dat ze met iemand naar bed is gegaan, wordt dit nieuwtje al snel verspreid. De stap van naamloos meisje naar school slet is al snel gezet. Hoewel alles een leugen was, spreekt Olive de roddels toch niet tegen aangezien ze eindelijk wat aandacht krijgt. Wanneer enkele jongens te weten komen dat het slechts een verzonnen verhaaltje was, vragen ze haar of ze ook niet met hen “fake” seks wilt hebben, zodat hun imago wordt opgetrokken. Olive komt hier door steeds in grotere problemen terecht die enkel zij weer kan recht zetten.

Emma Stone vertolkt op geweldig natuurlijke wijze de rol van Olive. Het is niet de klassieke geek met de gigantische bril en meer puistjes dan gezicht, maar een gewoon alledaags meisje die mee opgaat in de massa. Haar rebelse houding tegenover haar nieuw imago is waarschijnlijk het meest geënsceneerde van heel de film, want verder speelt ze haar rol zo geloofwaardig en oprecht dat je bijna vergeet dat Emma Stone aan het acteren is.

De film heeft een fijne vorm van humor, maar is eveneens doordrongen van sterke emotionele stukken. Hoewel de film over het algemeen komisch is bedoeld, heeft het toch een donkere en trieste ondertoon. Op deze manier deed het me wat denken aan de John Hughes-klassiekers, zoals Sixteen Candles en de Breakfast Club. Is Emma Stone de nieuwe Molly Ringwald? De haarkleur hebben ze alleszins al met elkaar gemeen, maar ik denk dat ook hun vertolkingen de essentie van een middelbare scholier steeds perfect weten weer te geven. De film slaagt er ten slotte in om nooit echt over the top te gaan. Hoewel Olive wel steeds dieper verzeild geraakt in haar rol van schoolsloerie, wordt dit eerder op een dramatische dan komische wijze vertoond. Dit onderscheidt de film van andere typische high school movies en zorgt ervoor dat het een van mijn favorieten is geworden!