Samen in een kist liggen met Ryan Reynolds? Op het eerste zicht lijkt dit misschien een verleidelijk idee, maar u zal snel van gedacht veranderen wanneer u de film “Buried” ziet. De film vangt aan met een inktzwart beeld, dat zo lang aanhoudt dat je bijna zou denken dat er iets scheelt aan de projector. Plots is er licht, een klein flikkerend vuurtje komt uit een aansteker en een man begint paniekerig om zich heen te graaien. De kijker wordt als het ware uit zijn comfortabele zetel gesleurd en wordt gedwongen om vlak naast Paul Conroy (Ryan Reynolds) in de kist te gaan liggen. Je ademhaling past zich aan de zijne aan, je ogen volgen net zoals de zijne paniekerig dat ene lichtje en je voelt de muren langzaam maar zeker op je afkomen. Plotseling lijkt het niet meer zo’n leuk idee om samen met de heer Reynolds in een kist te kruipen en probeer je er net zoals hem angstig weer uit te geraken.

Hoe kan je de kijker blijven boeien door enkel en alleen beelden van een man te laten zien die levend is begraven in een kist? Geen flashbacks, geen flitsende nieuwsberichten, geen reddingsteams die zenuwslopend op zoek zijn naar een oplossing. Één man, één kist en één gsm, dat is alles wat Rodrigo Cortés nodig had om een geweldig spannende en beklemmende film te maken.  De film leidde me meer dan eens naar het puntje van mijn stoel. Met ingehouden adem wachtte ik telkens samen met Paul Conroy af of zijn wanhopige telefoontjes werden beantwoord. De acteurs aan de andere lijn waren slechts anonieme stemmen die frustraties boden voor zowel de kijker als de gevangene in de kist.

Het verhaal toont een tragische kritiek op de oorlog in Irak, waarin talrijke onschuldige zielen het leven werd beroofd. Cortés weet de kijker te boeien door de transparante contacten met de buitenwereld, het langzaam naar binnen lopend zand en een ongewenste gast die de kijker zelf machteloos met zijn nagels langs de kist doet krassen. Dit filmisch meesterwerk, waarin de Clair obscur zo nauwkeurig is opgezet waardoor we een enorm realistisch beeld krijgen, is een van de spannendste thrillers die ik in de laatste jaren hebben mogen aanschouwen.